(nazwa historyczna do 1945 r.: GROSS SCHLATIKOW)
Powierzchnia: 8,22 km2
Liczba ludności: 140 mieszkańców (stan na 31.03.2009r.)
Funkcja: rolnicza
Położenie geograficzne: miejscowość położona w obrębie Równiny Stargardzkiej – Rynny Pęzińsko Suchańskiej, na terenie łagodnie pofalowanym, w otoczeniu łąk i pól uprawnych.
Układ przestrzenny: miejscowość z czytelnym układem wsi owalnicowej (zwarta zabudowa wokół wewnętrznego placu), dobrze czytelne są tradycyjne formy zabudowy siedlisk, liczny zespół dobrze zachowanej tradycyjnej zabudowy mieszkalnej i gospodarczej (od poł. XIX do pocz. XX w.) o walorach zabytkowych.
Komunikacja: Miejscowość położona jest wzdłuż drogi powiatowej Suchań – Wiechowo. W północnej części miejscowości z drogą tą łączy się droga gminna biegnąca w kierunku Słodkówka, w południowej części miejscowości z drogą powiatowa łączy się droga gminna Słodkowo – Tarnowo. Przystanki PKS, oddzielnie dla każdego kierunku, usytuowane są w północnej i środkowej części miejscowości. Najbliższy przystanek PKP Sulino znajduje się w odległości ok. 2,5 km.
Rys historyczny: Wieś o rodowodzie średniowiecznym, wzmiankowana w 1229 r. wśród dóbr zakonu joannitów z Suchania. Po kasacji zakonu włączona do domeny książęcej. W inwentarzach urzędu domenalnego w Szadzku z 1862 r. zarejestrowano wieś z 40 łanami, gospodarstwo sołtysa, 4 zagrodników, karczmarza, pasterza, 13 warsztatów tkackich, 1 krawca.
Po regulacjach gruntów w 1828- 1831 r. 46 mórg z 18 mieszkańcami należało do Suchania. W 1868 r. odnotowano we wsi: gospodarstwo sołtysa, 16 pełnych gospodarstw chłopskich, 4 połówkowe, 1 zagrodnicze, 18 chałupników.
Ogólnie do 39 gospodarzy należało 3430 mórg ziemi, w zabudowie były 63 budynki mieszkalne. W 1925 r. wieś z 857,5 ha (19 gospodarzy posiadało ponad 20 ha, największe – 60 ha), 56 budynkami mieszkalnymi (65 rodzin).
Liczba mieszkańców:
- 1859 r. – bd.
- 1868 r. – 491
- 1925 r. – 280
- 2006 r. – 133
- 2007 r. - 137
- 2008 r. - 137
Przemysł, technika, instytucje świeckie i kościelne:
Kościół: w 1868 r. ewangelicki kościół filialny parafii w Suchanówku. Kościół jest późnogotycką (XV w.) budowlą kamienną. W XVIII w. dostawiono drewnianą wieżę.
Szkoła – wzmiankowana w 1840 r. z uposażeniem ponad 5 mórg i dotacjach z kasy kościelnej oraz w naturze od gospodarzy. Budynek szkoły odnotowany w 1865 r. Obecnie nie istnieje.
Karczma - wzmiankowana w 1628 r. Obecnie lokalizacja nie znana.
Przytułek – budynek dla ubogich odnotowany w 1868 r.. Lokalizacja nie znana.
Kuźnia – wzmiankowana w 1868 r. Obecnie istniejąca – przy gospodarstwie nr 2 – pochodzi z lat 20. XX w.