Gmina
Suchań
  • Logo Biuletyn Informacji Publicznej
  • Logo Unii Europejskiej

(nazwa historyczna do 1945 r.: BRUSEWITZ)

Powierzchnia: 11,05 km2
Liczba ludności: 433 mieszkańców (stan na 31.03.2009r.)
Funkcja: rolnicza

Położenie geograficzne: miejscowość położona w obrębie Równiny Stargardzkiej, na terenie lekko pofałdowanym, na południu od wioski opadającym i poprzecinanym kanałami. Wioska otoczona łąkami i polami uprawnymi.

Układ przestrzenny: wieś o czytelnym układzie wsi ulicowej (zwarta zabudowa rozlokowana po obu stronach ulicy) i swobodnie zabudowanej kolonii. Do dziś zachowały się tradycyjne formy w zabudowie zagród, a ubytki w zabudowie części zagród nie deformują ogólnego obrazu zabudowy siedlisk. Dominuje zabudowa z 1 ćw. XX w. o niewielkich walorach kulturowych.

Brudzewice jest jedną z największych wsi w Gminie Suchań. Ludność utrzymuje się głównie z rolnictwa. Zauważa się stopniowe przeprofilowanie z typowej produkcji roślinnej na produkcję gruntową warzyw, uprawę owoców jagodowych oraz specjalizacje w produkcji trzody chlewnej.

Komunikacja: Miejscowość położona jest przy drodze powiatowej Grabowo – Sadłowo oraz drodze gminnej Brudzewice - Żukowo. Przez miejscowość przebiega droga powiatowa Marianowo – Krapiel. Przystanki PKS usytuowane są w centralnej części miejscowości. Najbliższy przystanek PKP – Kolonia Barzkowice znajduje się w odległości ok. 2 km od Brudzewic.

Rys historyczny: pierwsza wzmianka pochodzi z 1229 r. i mówi o dobrach zakonu joannitów ze Stargardu Szczecińskiego. W 1474 r. joannici sprzedali wieś z młynem i zamkiem(u Hoogeweg'a "Schloss") Peterowi von Glasenepp.

W 1628 r. wieś należała do Maxa Borka, z 58 łanami chłopskimi, 7 zagrodnikami, i 2 karczmami. W 1 poł. XVIII w. część zabudowań i gruntów wsi znalazła się w dobrach lennych rodu von Wenden a część w zarządzie domeny książęcej użytkowana przez chłopów. W 1740 r. lenno należało do Adriana Joachima von Wenden, od 1756 r. – jego brata Carla Davida; od 1760 r. ich siostry Charlotty Sopii, po której dobra przejął jej syn Johann Joachim Carl (w 1804r.). Przebywał on w swych rodowych posiadłościach w powiecie kamieńskim.

W wyniku porozumienia pomiędzy gospodarzami a rodziną v. Wenden, ci ostatni odstąpili swoją część wsi i w regestrach z 1856 r cała wieś podlega urzędowi domenalnemu w Dobrzanach. Wg danych z 1868 r. łączny areał ziem chłopskich i części gruntów w zarządzie domeny wyniósł 5557 mórg, należących do 66 właścicieli; w tym 30 dużych gospodarstw, 15 zagrodników i 11 chałupników.

W zabudowie były 93 budynki mieszkalne i 84 gospodarcze. W 1925 r. było 100 bud. Mieszkalnych, gruntów wiejskich – 1420 ha, 29 gospodarzy posiadało ponad 20 ha (największe gospodarstwo – 54 ha).

Liczba mieszkańców:

  • 1859 r. – 580
  • 1865 r. – 607
  • 1925 r. – 552
  • 2006 r. – 435
  • 2007 r. - 436
  • 2008 r. - 437

Przemysł i technika:

  • cegielnia – w 1868 r. odnotowano 3 cegielnie
  • kuźnia – kowal wzmiankowany w 1786 r., potwierdzony w 1868 r., budynek kuźni z początku XX w. przy nr 68
  • mleczarnia – zbudowana w l. 20. XX w., obecnie budynek mieszkalny nr 71
  • młyn - odnotowany w 1474 r.
  • wiatrak – dwa wiatraki wymienne w 1868 r. postawione na wyniesieniach terenu na płn. od nowy siedliskowej wsi. Obecnie nie istnieją.

W 1474 r. w źródłach wzmiankowany jest zamek (,,Schlos")joannitów sprzedany przez zakon nowemu właścicielowi wsi. Obecnie brak jest danych nt. zabudowań zakonnych w Brudzewicach.

Instytucje kościelne i świeckie:

Kościół – brak jest informacji o kościele z czasów jego budowy (XV w.). Z 1822 r. pochodzi informacja o ewangelickiej parafii w Brudzewicach pod patronatem królewskim, do której należało 113 mórg gruntu, roczny czynsz z dzierżawy gospodarstwa parafialnego – w 1813 r. wynosił on ponad 131 talarów.

Późnogotycką kamienną świątynię salową wzniesiono w XV w. a w 1807 r. gruntownie przebudowano i na nowo wyposażono. Z XIX w. pochodzi drewniana dzwonnica kozłowa postawiona przy kościele. Obecnie filialny kościół rzymsko – katolicki.

Przytułek - w 1868 r. wymienia się budynek dla ubogich we wsi. Obecnie lokalizacja nie znana.

Szkoła – wzmiankowana w 1840 r. z uposażeniem ponad 6 mórg ogrodów i pól oraz darowiznami w naturze i pieniądzu. W 1868 r. odnotowana jako przykościelna pod patronatem królewskim. Pod koniec XIX w. mieściła się w obecnym budynku nr 70. W latach 30 – tych XX w. postawiono nowy budynek szkolny – obecnie nr 75.

Karczma – wzmiankowana w 1628 r. Obecnie lokalizacja nie znana.